لسانی با پارلمان ایران دات كام مطرح كرد؛
فضای مجازی روزی رسانه غیررسمی بود اما رسمی و عینی شده است
به گزارش پارلمان ایران دات کام، یک پژوهشگر می گوید زمانیکه فضای رسمی و غیررسمی دیوار حائل داشت، گذشته و روز گذشته فضای مجازی بعنوان رسانه غیررسمی شناخته می شد اما امروزه رسمی تر، عینی تر و مهم تر از فضای واقعی شده است.
به گزارش پارلمان ایران دات کام به نقل از مهر، بیست و دومین جشنواره ملی رسانه های ایران ۱۷ مرداد برگزیدگان خویش را معرفی خواهدنمود. محمد لسانی پژوهشگر مدرس سواد رسانه ای با اشاره به انتشار فراخوان بیست و دومین جشنواره مذکور در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: رسانه های رسمی نتوانسته اند خویش را با ملزومات رسانه های مدرن به روز رسانی کنند. آن گروه از رسانه های رسمی که نسبت به محیط پیرامونی خود حساس هستند دارای تعامل با محیط فناورانه، محیط فرهنگی، محیط اجتماعی و محیط سیاسی هستند، می توانند در صورت ریسک پذیری مدیران خود، خودشان را با شرایط انطباق دهند.
وی اضافه کرد: یک رسانه در ذات باید با محیط و کنش گران محیط تعامل داشته باشد. برای دریافت و ارسال خبر تعامل می کند اما متأسفانه برخی از رسانه ها برای هویت خودشان و برای زیست کلان خود تعاملشان با محیط اطراف خیلی ضعیف است یعنی محیط تغییر می کند و فناورانه می شود اما رسانه از آن جریان باز مانده و آن رسانه، رسانه ای سنتی است که به نسل X یا نهایتا Y تبدیل گشته است و از نسل Z (۱۳ تا ۲۸ سال) جا مانده است.
این فعال رسانه در ادامه سخنان خود اظهار داشت: نیمی از این تحول به میزان ریسک پذیری مدیران برمی گردد؛ اگر ما کنکاش نماییم چرا یک مدیر ریسک پذیر نیست و تصمیمات آن سازمان را به پیش نمی برد و سبب رکود و ماندگاری در گذشته شده به ضعف های در ارتباط با شایستگی و لیاقت مدیر خواهیم رسید و وقتی کنکاش ما بیشتر می شود مبحث وابستگی به یک جریان یا بخشی از حکومت پیش می آید.
رسانه وابسته مدافع وضعیت موجود است
لسانی در ادامه اظهار داشت: سرمنشا مشکلات و موانع تحول در رسانه ها، وابستگی است. عدم لیاقت و شایستگی مدیر تا بدون جسارت و تحول گرا بودن تصمیمات مهم ترین موانع روزآمدی رسانه هاست. ما باید این مسئله را رفع نماییم و بدانیم رسانه ای که وابسته باشد اهل تکاپو نیست و مدافع وضعیت موجود است. ما باید جدا از لایه مدیران به لایه کارکنان هم ورود نماییم. زمانیکه کارکنان رسانه ها بعنوان خبرنگاران و محتواسازان، آموزش ضمن خدمت کمی می بینند و با تغییرات دوره زندگی خودشان هم سو نیستند، این تحول صورت نمی گیرد. مثلا در عصری هستیم که انسان رسانه ها نقش اصلی را دارند و در تولید و توزیع پیام تأثیرگذار هستند، پس یک رسانه باید از خبرنگارانی استفاده نماید که آنها خود برند باشند یا برند داشته باشند و به مبحث ولاگری هم باید توجه گردد.
وی اضافه کرد: امروزه ولاگری به معنای تولید محتوای ویدئویی است و افراد جلو دوربین از خودشان یا محیط پیرامون خود محتوا تولید می کنند. ما کارکنانی دونده می خواهیم که خودشان را با شرایط روز تطبیق دهند.
این فعال رسانه با اشاره به دو لایه مدیریت و کارکنان در نحوه عملکرد رسانه در رابطه با روزآمدی اضافه کرد: این دو لایه در روزآمدی و عملکرد رسانه ها نقش اساسی دارند. یک بخش مدیران و بخش دیگر کارکنان رسانه است. مشکل لایه اول به لایه دوم مرتبط می باشد یعنی قسمت انسانی با لایه مدیریتی و اقتصادی رسانه رابطه مستقیم دارد. مدیریت کلان به معنای وابستگی و مدیریت اقتصادی یعنی بدانیم منبع درآمد رسانه از کجاست؟ آیا به نفت وصل است یا از راه فروش ارتزاق می کند؟ اصولاً دریافت خوراک خبری توسط مخاطب، از راه خام خوری رخ می دهد. یعنی محتواهای رسانه ای که از یک رویداد بدون تحلیل، بدون ذکر جزئیات، بدون ذکر دلایل تولید می شود و ما در ژورنالیسم تحت عنوان عناصر خبر می شناسیم را مصرف می کند. غالباً کسانی که در رسانه های غیررسمی و گروه ها هستند، قبیله کوچکی کنار خود جمع و خام خوری می کنند.
رسانه های غیررسمی مرجعیت یافته اند
لسانی اظهار داشت: دومین حالت دریافت خوراک خبری بدخوری کردن است، بدین ترتیب که محتواهای زرد و فیک را که صرفا مبتنی بر احساسات تولید شده یا دارای محتوایی فیک است، مصرف می کند. امکان دارد کل محتوای خبر کج آگاهی با خود به همراه داشته باشد. ازاین رو ضروری است که رسانه های رسمی امتدادی در فضای مجازی داشته باشند. تاکید می کنم زمانیکه فضای رسمی و غیررسمی دیوار قطوری حائل داشته باشد، گذشته است. روز گذشته فضای مجازی بعنوان رسانه غیررسمی شناخته می شد اما امروزه دارد رسمی تر، عینی تر و مهم تر از فضای واقعی می شود؛ طوری که ۱۳ الی ۱۴ ساعت از زمان جوانان کشور در داخل گروه ها و کانال ها و صفحات فضای مجازی می گذرد. در واقع دیگر مثل سابق نمی توان فضای مجازی را را نمی توانیم غیررسمی بدانیم و باید تلاش نماییم که رسانه های رسمی ما بتوانند امتداد حضوری در فضای مجازی داشته باشند و آنجا کنش کنند.
وی با اشاره به صدمه های تغییر مرجعیت از رسانه های رسمی به رسانه غیررسمی افزود: مرجعیت در کنار مفاهیم دیگر مثل قابل اعتماد بودن و معتبر بودن مهم می باشد از همین رو صرفا زیست در یک فضا سبب نمی شود که اخبار و اطلاعات آن فضا معتبر و قابل اعتماد باشد باآنکه به سبب دسترسی سهل تر مردم به اینترنت، آنها راحتتر هستند از مجرای فضای مجازی محتوا را دریافت نمایند اما پژوهش های انجام شده نشان میدهد وقتی از افراد در مورد معتبر بودن و قابل اعتماد بودن سوال می شود اصولاً منابع مجازی را چه از گروه ها چه از کانال ها کمتر قابل اعتماد می دانند به همین خاطر این مسئله حائز اهمیت می باشد که حتما برندهای رسمی دارای هویت مجازی باشند حتی ما امروزه الگوهایی سراغ داریم که عملاً برندهای رسمی برندهای مجازی خویش را متفاوت انتخاب می کنند بعنوان مثال امکان دارد یک مجموعه مانند شبکه ماهواره ای الجزیره که در حوزه مجازی AJ+ را انتخاب می کند که مخفف همان الجزیره است و با این هویت مخاطب را به دام می اندازد و در آن ویدئو کاربرپسند در آن قرار می دهد. اصولاً فضای رسمی یک نوع کنش و هویت خاص نیاز دارد.
مرجعیت با اعتماد و اعتبار رسانه معنا می یابد
این فعال رسانه اظهار داشت: مرجعیت در کنار مفاهیم دیگر مثل قابل اعتماد بودن و معتبر بودن مهم می باشد از همین رو صرفا زیست در یک فضا سبب نمی شود که اخبار و اطلاعات آن فضا معتبر و قابل اعتماد باشد باآنکه به سبب دسترسی سهل تر مردم به اینترنت راحتتر هستند که از مجرای فضای مجازی محتوا را دریافت نمایند اما پژوهش های انجام شده نشان میدهد وقتی از افراد درمورد معتبر بودن و قابل اعتماد بودن سوال می شود اصولاً منابع مجازی را چه از گروه ها چه از کانال ها کمتر قابل اعتماد می دانند به همین خاطر این مسئله حائز اهمیت می باشد که حتما برندهای رسمی دارای هویت مجازی باشند حتی ما امروزه الگوهایی سراغ داریم که عملاً برندهای رسمی برندهای مجازی خویش را متفاوت انتخاب می کنند بعنوان مثال امکان دارد یک مجموعه مانند شبکه الجزیره در حوزه مجازی AJ+ را انتخاب می کند که مخفف همان الجزیره است و با این هویت مخاطب را به دام می اندازد و در آن ویدئو کاربرپسند قرار می دهد. اصولاً فضای رسمی به یک نوع کنش و هویت خاص نیاز دارد. هویت فضای مجازی کمی غیررسمی تر و دارای محتوایی سرگرم کننده است به همین خاطر سبب دو هویتی شدن خبرگزاری های رسمی ای می شود که عموماً هوش مخاطب شناسی بالاتری دارند.
لسانی افزود: اصولاً آشنایی با قالب ها و فرمت های تولید محتوا مهم می باشد. امروزه تولید محتوا در حوزه های مختلف صورت می گیرد مثلا ما در جهان یک نوع ژورنالیسم جدید تحت عنوان ژورنالیسم شناور یا غوطه ور (Immersive journalism) داریم که از حقیقت مجازی و حقیقت افزوده استفاده می نماید و سبب می شود تا افراد در این زمینه از عینک ها و هدست های حقیقت مجازی و افزوده بهره گیرند و حتی از سال ۲۰۱۷ شاهد این هستیم که جایزه جهانی روزنامه نگاری غوطه ور راه اندازی شده و این شیوه های جدید روایت گری، تنظیم خبر، سبک های خبرنویسی مبتنی بر سایبر ژورنالیسم به مخاطب کمک می نماید.
جدالی اصلی میان خلاقیت یا فقدان خلاقیت است
وی جدال اصلی در روزآمدی رسانه و خبر را میان خلاقیت و یا فقدان آن دانست و اضافه کرد: دوست ندارم به تفکیک یا جدال بین سنت و مدرنیسم دامن بزنم، من مسئله اصلی در خبر را سنتی و مدرن بودن نمی دانم و این جدال اصلی را بین خلاق بودن یا نبودن و مخاطب پسند بودن یا نبودن می دانم. اگر امروز بتوانیم خلاقانه کاری را انجام دهیم برد کرده ایم. چون ما در الگوهای سنتی هم چنین تجربه هایی داشتیم و قبلاً در دوران طلایی روزنامه ها خلاقیت در تیترزنی، در گرفتن عکس، تنظیم صفحات تعریف می شد اما امروز کمتر کسی به خلاقیت در این زمینه ها توجه دارد و حوزه خلاقیت متفاوت شده و تنظیم محتوا عموماً بر حوزه ویدئو متمرکز است برای همین کاری که از نظر من باید صورت بگیرد، درنوردیدن مرزهای خلاقیت است و در جریان و به دنبال شیوه های جدید و نوآورانه بودن. برای همین است که خیلی از سازمان ها و شرکت ها بخشی هایی را برای پژوهش و توسعه فعال می کنند اما این یک بحث مهم می باشد که گاهی بعضی رسانه ها حاضر نیستند تغییر این فضا را بپذیرند.
برند سازی شخصی برای خبرنگاران را جدی بگیریم
لسانی در انتها به مسئله برندهای هویت انسانی در رسانه ها اشاره نمود و اظهار داشت: وارد دورانی شده ایم که هویت انسانی مهم می باشد نه لزوماً هویت حقوقی رسانه ها. برای همین شما می بینید در یک شبکه خبری تاکر کارلسن مهم می شود و در شبکه های دیگر در دهه های گذشته مایک والاس. به این معنا که برندها یاد گرفتند روی هویت های انسانی خود کار کنند اما امروز مردم ما کدام روزنامه را به خبرنگارش و هویت فردی آن می شناسند؟! اصولاً برندسازی شخصی در رسانه های ما خیلی ضعیف دنبال می شود و کسانی که هویتی شخصی پیدا کردند، کمتر حاضر می شوند با رسانه ها کار کنند. ما باید بتوانیم این تمایز را برداریم و به جایی برسیم که برندسازی شخصی برای خبرنگاران را خیلی جدی بگیریم و خود خبرنگاران پیشتاز در این زمینه جلو بروند. پس از آن نوبت رسانه هاست که بتوانند تور جذب از میان انسان رسانه های خبرنگار داشته باشند. در این زمینه باید تولید برندهای انسانی و در ادامه به کارگیری و تقویت این برندها مورد توجه رسانه ها باشد. اگر وارد این عصر بشیم به نظر من وارد حوزه ژورنالیسم مدرن و به روز شده ایم که خلاقیت و نوآوری را تضمین می نماید.
منبع: parlemaniran.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب