در نامه ای به رییس جمهوری؛
نایب رئیس مجلس: آموزش غیرحضوری مناسب ترین راهكار است
به گزارش پارلمان ایران دات كام نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در نامه ای به رئیس جمهوری آموزش غیرحضوری را مناسب ترین راهكار در شرایط فعلی برای دانش آموزان دانست و اظهار داشت كه در شرایط برگزاری كلاس ها به صورت حضوری، تدوین پروتكل های محلی در اسرع وقت الزامی است.
به گزارش پارلمان ایران دات کام به نقل از ایسنا، در نامه امیرحسین قاضی زاده هاشمی خطاب به حسن روحانی آمده است:
«سلام علکیم؛
همانگونه که مستحضرید، بازگشایی مدارس در شرایطی انجام می گیرد که کشور ما همانند سایر کشورهای جهان در شرایط بحرانی پاندمی کووید -19 می باشد و دانش آموزان با شرایط نوپدیدی برای رویارویی احتمالی با بیماریهای تنفسی مواجهند و از سویی خانواده ها با ابهامات اساسی و اولیای مدرسه با چالش های جدیدی در زمینه حفظ و مراقبت دانش آموزان و عرضه آموزش های لازم جهت پیشگیری روبرو هستند. در وضع موجود و غیر قابل پیشبینی بودن شرایط آتی اپیدمی بیماری، وزارت آموزش و پرورش هنوز موفق به اجرای راهکارهای مشخص و قابل قبول برای تأمین سلامت دانش آموزان در مداس نشده است.
با توجه به گستردگی جمعیت دانش آموزان که نزدیک به 14 میلیون نفر را شامل می شود و در کنار خانواده ها و اولیای مدارس، این جمعیت به مراتب افزایش می یابد و با اجرایی شدن آموزش حضوری در مدارس می توان موج جدیدی از گسترش ویروس در سطح جامعه را پیش بینی کرد. با این پیش فرض انتظار می رفت پس از کسب تجارب قبلی در مقابله با بیماری کرونا، برنامه جامع و کاربردی در زمینه آموزش غیرحضوری دانش آموزان توسط دو وزارت متبوع بهداشت و آموزش و پرورش، تدوین و عرضه گردد که متأسفانه با نگرش غیرعلمی «مدرسه محور» در شرایط فعلی، بدون نهادینه کردن دیدگاه سلامت باور در سطح دانش آموزی، این امر محقق نگردید و تضمینی جهت اجرای صحیح و مؤثر پروتکل های بهداشتی از جانب دانش آموزان و خانواده آنها پیشبینی نمی گردد و پیامد عدم تحقق این مهم، گریبان گیر کل جامعه خواهد شد.
از مهمترین اصول جلوگیری از طغیان بیماری در جمعیت دانش آموزی، رعایت فاصله های فیزیکی طبق دستورالعمل های بهداشتی است. در صورتی که اغلب مدارس، فاقد فضای فیزیکی مناسب جهت این امر است و از سویی با عنایت به عدم آگاهی و بینش لازم در میان دانش آموزان مقاطع مختلف نسبت به درک این مفاهیم، نمی توان انتظار ایجاد رفتار مطلوب و متناسب با الگوهای بهداشتی را داشت.
از دیگر چالش های پیش روی آموزش حضوری دانش آموزان می توان به عدم دسترسی به تجهیزات حفاظت فردی با کیفیت مطلوب توسط خانواده ها به صورت عدالت محور اشاره نمود.
کافی نبودن تعداد نیروی انسانی مجرب جهت اجرا و نظارت بر حسن انجام پروتکل های بهداشتی (مراقب سلامت مدارس و خدمتگزار) و فرسودگی شغلی کارکنان حوزه بهداشت با عنایت به افزایش حجم کاری به منظور نظارت بر حسن اجرای دستورالعمل های بهداشتی مشکلات دیگری را ایجاد خواهد نمود. وقتی نظام آموزش عالی به این نتیجه رسیده که حضور دانشجویان در دانشگاه ها و کلاس درس می تواند امنیت سلامت آنان را به مخاطره بیندازد، چگونه در سطح آموزش و پرورش یقین حاصل شده رفتار دانش آموزان که نسبت به دانشجویان سن کمتری دارند، در رعایت دستورالعمل های بهداشتی متضمن سلامت آنان است.
ایجاد نگرانی و اضطراب ناشی از ابتلای دانش آموزان همزمان با بازگشایی مدارس در خانواده ها در کنار موارد فوق الذکر به مصلحت نیست و می تواند موج سوم بیماری را ایجاد کند که خستگی کادر درمان، طولانی شدن مدت بیماری با عنایت به کمبود امکانات درمانی و صدمه های بیشتر اقتصادی را همراه خواهد داشت.
افزایش بروز اپیدمی بیماری، متعاقب بازگشایی مدارس در بعضی کشورهای جهان، دلیلی بر این ادعاست. متأسفانه در حوزه های در رابطه با دانش آموزان در کل کشور و برخی سازمان های مرتبط همچون سازمان استعدادهای درخشان یا سازمان سما، وحدت رویه مشاهده نمی گردد که خود سبب افزایش نارضایتی خانواده ها و مقایسه های غیراصولی گردیده است.
به نظر می آید که آموزش غیرحضوری مناسب ترین راهکار در شرایط فعلی است. برای بهبود شرایط، تهیه و تدارک همه جانبه زیرساخت های آموزش غیرحضوری با استفاده از ظرفیت های اثرگذار و در رابطه با این امر همچون صدا و سیما و بخش خصوصی در جهت تولید محتوای آموزشی، ارتقای کیفیت آموزش و رعایت اصول عدالت محور سفارش می گردد.
همینطور در آموزش مجازی دانش آموزان، برای پیشگیری از صدمه فرهنگی، سلامت فضای مجازی باید مدنظر قرار گرفته و تضمین گردد و جهت برخورداری یکسان تمامی اقشار دانش آموزی از اینترنت در زیرساختهای آموزش غیرحضوری، ارتباط نزدیک وزارت آموزش و پرورش و وزارت ارتباطات و فناوری می تواند مؤثر واقع گردد.
در صورت ایجاب لزوم برگزاری کلاس ها به صورت حضوری در بعضی مناطق و شرایط خاص که آموزش غیرحضوری پاسخگوی نیاز آموزشی دانش آموزان نیست، باید تمهیداتی مانند شیفت بندی کلاس ها، کاهش تعداد دانش آموزان، توزیع مناسب وسایل حفاظت فردی با به کارگیری خلاقیت های لازم، مشارکت خیرین سلامت و ایجاد تهویه مناسب در کلاس و... اندیشیده شود.
در شرایط برگزاری کلاس ها به صورت حضوری، با عنایت به بافت جمعیتی و شرایط اقلیمی، وضعیت اقتصادی و معیشتی، احتیاج به تدوین پروتکل های محلی در اسرع وقت می باشد. توانمندسازی والدین بعنوان افراد حامی در انتقال فرایند آموزش جهت همراهی معلمان و آموزگاران ضروری می باشد. به امید اینکه با استعانت از پروردگار متعال و همکاریهای مؤثر نهادهای در رابطه با تعلیم و تربیت دانش آموزان این مرز و بوم، شاهد ارتقای دانش آنان در کنار تأمین سلامت جسمی و روحی این قشر و خانواده هایشان و به تبع آن کل جامعه باشیم.
منبع: parlemaniran.com
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب