سخت گیری های مجلس به محمود احمدی نژاد
به گزارش پارلمان ایران دات کام ایسنا نوشت: سیزدهمین دوره دولت جمهوری اسلامی ایران به ریاست سید ابراهیم رییسی از 12 مرداد 1400 شروع شد. رییسی اسامی وزرای پیشنهادی خودرا 20 مرداد به مجلس یازدهم ارائه کرد و بعد از حضور وزرای پیشنهادی در کمیسیون های تخصصی پارلمان، از روز شنبه 30 مرداد 1400 جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در صحن یازدهمین مجلس شورای اسلامی به ریاست محمدباقر قالیباف شروع شد و تا چهارشنبه عصر ادامه یافت تا ترکیب دولت سیزدهم مشخص شود.
در انتها بررسی صلاحیت نوزده وزیر پیشنهادی ابراهیم رییسی، رئیس جمهور دولت سیزدهم تنها حسین باغگلی نتوانست برای وزارت آموزش و پرورش از مجلس رای اعتماد بگیرد. البته نگاهی به سیزده دوره تشکیل دولت در نظام جمهوری اسلامی ایران نشان داده است عبور از سد مخالفت ها در مجلس با افراد پیشنهادی رئیس جمهور امری راحت نبوده و نیست، پدیده ای که گاها سبب شده همانند دوره اخیر روسای جمهور نه با ترکیب کامل وزرای پیشنهادی خود، بلکه با عددی کمتر از آنچه تصور می کردند سکان اداره کشور را در دست بگیرند. دولت های کوتاه رجایی و باهنر ۱۹ شهریور ۱۳۵۹ برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی جلسه بررسی صلاحیت وزرای کابینه پیشنهادی محمدعلی رجایی بعنوان نخست وزیر دولتی که سید ابوالحسن بنی صدر رئیس جمهور آن بود برگزار گردید. البته مخالفت های بنی صدر با رجایی تا آن جا پیش رفت که با انتخاب بیش از ۱۴ وزیر موافقت نکرد و با وجود وعده های وی در خصوص دخالت نکردن در تصمیم گیری نخست وزیر برای انتخاب وزرا -به جز وزیران کشور و دفاع- کابینه رجایی به ناچار با همین تعداد کار خودرا شروع کرد و سایر وزرا در ایام بعد بصورت موردی به مجلس معرفی گشتند. در ۱۹ شهریور ۱۳۵۹ رجایی فهرستی را به مجلس برد که در آن عباس دوزدوزانی برای وزارت ارشاد ملی، هادی منافی برای وزارت بهداری، محمد قندی برای وزارت پست و تلگراف و تلفن، جواد فکوری برای وزارت دفاع ملی، موسی کلانتری برای وزارت راه و ترابری، محمدرضا نعمت زاده برای وزارت صنایع و معادن، حسن عارفی برای وزارت فرهنگ و آموزش عالی، محمد سلامتی برای وزارت کشاورزی و عمران روستایی، محمدرضا مهدوی کنی برای وزرات کشور، محمدشهاب گنابادی برای وزارت مسکن و شهرسازی، حسن عباسپور برای وزارت نیرو، بهزاد نبوی برای وزارت مشاور در امور اجرائی، محمد احمدی زاده هروی برای وزارت مشاور و سرپرستی شرکت ملی فولاد ایران و محمدعلی فیاض بخش برای وزارت مشاور و ریاست سازمان بهزیستی عرضه شدند که تمام آنها ازمجلس اول شورای ملی رای اعتماد گرفتند. رجایی سوم مهر ۱۳۵۹ دو وزیر دیگر را (موسی خیر بعنوان وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه و محمدجواد تندگویان بعنوان وزیر نفت) به مجلس معرفی نمود و مجلس در آن روز به هر دوی آنها رای اعتماد داد. ۱۵ آبان ۱۳۵۹ هم محمدجواد باهنر برای وزارت آموزش و پرورش، ابراهیم احدی برای وزارت دادگستری و محمد میرمحمد صادقی برای وزارت کار و امور اجتماعی از مجلس رای اعتماد گرفتند. در ۲۳ اسفند ۱۳۵۹ حسین نمازی برای وزارت اموراقتصادی و دارایی و حسین کاظم پوراردبیلی برای وزارت بازرگانی به مجلس عرضه شدند و رای اعتماد گرفتند. میرحسین موسوی هم در ۱۴ تیر ۱۳۶۰ برای وزارت امور خارجه از مجلس رای اعتماد گرفت. بر این اساس گرفتن رای اعتماد و کامل شدن نخستین دولت جمهوری اسلامی بیش از شش ماه به طول انجامید. در خرداد ۱۳۶۰ با عزل بنی صدر از مقام ریاست جمهوری و انتخاب محمدعلی رجایی در مرداد همان سال بعنوان رئیس جمهور، محمدجواد باهنر بعنوان نخست وزیر به مجلس اول معرفی و فردای آن روز این پیشنهاد در مجلس عنوان شد. در ۱۴ مرداد ۱۳۶۰، باهنر با کسب ۱۳۰ رای از مجموع ۱۶۸ رای ماخوذه، از مجلس شورای ملی وقت رای اعتماد گرفت و بعد از چند روز اعضای کابینه خودرا به مجلس معرفی نمود. ابتدا در ۲۵ مرداد ۱۳۶۰ علی اکبر پرورش بعنوان وزیر آموزش و پرورش از مجلس رای اعتماد گرفت و فردای آن روز یعنی ۲۶ مرداد ۱۳۶۰ لیست دیگری از وزرا به مجلس ارائه شد و تمام وزرای پیشنهادی به جز حسین تاجگردان وزیر پیشنهادی راه و ترابری مورد تایید نمایندگان مجلس قرار گرفتند. منصور شهیدی هم که برای تصدی وزارت نیرو به مجلس معرفی شده بود پیش از جلسه رای اعتماد انصراف داد. اسامی وزرای دولت دوم که از مجلس اول رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: عبدالمجید معادیخواه وزیر ارشاد ملی، حسین نمازی وزیر امور اقتصادی و دارایی، میرحسین موسوی وزیر امور خارجه، حبیب الله عسگراولادی وزیر بازرگانی، هادی منافی وزیر بهداری، سید مرتضی نبوی وزیر پست و تلگراف و تلفن، محمد اصغری بهادری وزیر دادگستری، موسی نامجو وزیر دفاع ملی، محمدعلی نجفی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، محمد میرمحمد صادقی وزیر کار و امور اجتماعی، محمد سلامتی وزیر کشاورزی و عمران روستایی، محمدرضا مهدوی کنی وزیر کشور، محمد شهاب گنابادی وزیر مسکن و شهرسازی، محمد غرضی وزیر نفت، حسن غفوری فرد وزیر نیرو، بهزاد نبوی وزیر مشاور در امور اجرائی، محمدتقی بانکی وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه، محمود روحانی وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی و حسین موسویانی وزیر مشاور و سرپرست صنایع فولاد. دولت دوم هم عمر کوتاهی داشت و کمتر از یک ماه از شروع کار دولت جدید گذشته بود که در هشتم شهریور ۱۳۶۰، با انفجاری که توسط سازمان مجاهدین خلق در اتاق جلسات ساختمان نخست وزیری رخ داد، محمدعلی رجایی و محمدجواد باهنر و عده ای از وزرا و مسئولین به شهادت رسیدند. به دنبال انفجار دفتر نخست وزیری و شهادت هم زمان رئیس جمهور و نخست وزیر، طبق اصل ۱۳۰ قانون اساسی بلافاصله شورای موقت ریاست جمهوری تشکیل شد و محمدرضا مهدوی کنی را بعنوان نخست وزیر به مجلس معرفی نمود. مجلس اول در تاریخ ۱۱ شهریور ۱۳۶۰ از مجموع ۱۹۶ رای با ۱۷۸ رای موافق، ۱۰ رای مخالف و ۸ رای ممتنع با نخست وزیری مهدوی کنی موافقت نمود. مهدوی کنی فردای آن روز یعنی در ۱۲ شهریور ۱۳۶۰ اعضای کابینه پیشنهادی خودرا به مجلس معرفی نمود که به جز محمدهادی نژادحسینیان وزیر راه و ترابری، بقیه اعضای کابینه، همان وزرای کابینه باهنر بودند. مجلس اول به ریاست اکبر هاشمی رفسنجانی از مجموع ۱۸۷ رای ماخوذه با ۱۷۰ رای موافق، ۴ رای مخالف و ۳ رای ممتنع به کل کابینه مهدوی کنی رای اعتماد داد. کابینه مهدوی کنی به مدت یک ماه و ۲۶ روز تصدی امور را بر عهده داشت و طبق اصل ۱۳۱ قانون اساسی با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و معرفی نخست وزیر جدید توسط رئیس جمهور، پایان یافت. چهار رای اعتماد به دو دولت موسوی بعد از این حادثه در مهر ۱۳۶۰ انتخابات ریاست جمهوری برگزار و آیت الله سید علی خامنه ای بعنوان سومین رئیس جمهور انتخاب گردید. رئیس جمهور ابتدا علی اکبر ولایتی را بعنوان نخست وزیر به مجلس اول معرفی نمود، اما مجلس به ولایتی رای اعتماد نداد و بعد از آن میرحسین موسوی بعنوان نخست وزیر به مجلس ارائه شد و در ۷ آبان ۱۳۶۰ از مجلس رای اعتماد گرفت. مجلس اول همین طور به تمام اعضای کابینه معرفی شده توسط موسوی رای اعتماد داد. اعضای وزرای پیشنهادی دولت اول موسوی که در ۱۱ آبان ۱۳۶۰ از مجلس اول رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: علی اکبر پرورش وزیر آموزش و پرورش، عبدالمجید معادیخواه وزیر ارشاد ملی، حسین نمازی وزیر امور اقتصادی و دارایی، حبیب الله عسگراولادی وزیر بازرگانی، هادی منافی وزیر بهداری، مرتضی نبوی وزیر پست و تلگراف و تلفن، سیدمحمد اصغری وزیر دادگستری، سرهنگ محمد سلیمی وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، محمدهادی نژادحسینیان وزیر راه و ترابری، مصطفی هاشمی طبا وزیر صنایع، محمدعلی نجفی وزیر فرهنگ و آموزش عالی، احمد توکلی وزیر کار و امور اجتماعی، محمد سلامتی وزیر کشاورزی، سید کمال الدین نیک روش وزیر کشور، محمدشهاب گنابادی وزیر مسکن و شهرسازی، حسین موسویانی وزیر معادن و فلزات، سید محمد غرضی وزیر نفت، حسن غفوری فرد وزیر نیرو، بهزاد نبوی وزیر مشاور در امور اجرائی، محمدتقی بانکی وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه و محمود روحانی وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی. در ۲۴ آذر ۱۳۶۰ هم علی اکبر ولایتی برای وزارت امور خارجه از مجلس رای اعتماد گرفت. همین طور با تشکیل وزارت خانه های صنایع سنگین، بهزاد نبوی در ۱۰ خرداد ۱۳۶۱، سپاه پاسداران، محسن رفیق دوست در ۱۸ آبان ۱۳۶۱، جهاد سازندگی، بیژن نامدار زنگنه در اول اسفند ۱۳۶۲ و با اطلاعات، محمد محمدی ری شهری در ۲۴ مرداد ۱۳۶۳ از مجلس رای اعتماد گرفتند. در دهه ۶۰ مطابق قانون اساسی وقت، دولت موظف بود با شروع دوره جدید مجلس، کابینه اش را برای رأی اعتماد مجدد به مجلس معرفی نماید. ازاین رو میرحسین موسوی در دولت اول خود دو بار کابینه اش را به مجلس معرفی نمود و برای آن از مجلس رأی اعتماد گرفت. دومین مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۳ مرداد ۱۳۶۳ صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت موسوی را به رای گذاشت. دولت چهارم جمهوری اسلامی و دولت دوم میرحسین موسوی با ریاست جمهوری آیت الله خامنه ای، بعد از رای اعتماد گرفتن موسوی از مجلس دوم در ۲۱ مهر ۱۳۶۴ تشکیل شد. صلاحیت وزرای این دولت در جلسه ۶ آبان ۱۳۶۴ دومین مجلس شورای ملی بررسی گردید کابینه دوم موسوی ۶ آبان ۶۴ از مجلس رای اعتماد گرفت که در حقیقت سومین رای اعتماد مجلس به کابینه های موسوی بود. در کابینه نخست وزیر وقت، وزرای وزارت خانه های آموزش و پرورش (سید کاظم اکرمی)، اطلاعات (محمد محمدی ری شهری)، امور خارجه (علی اکبر ولایتی)، بازرگانی (حسن عابدی جعفری)، برنامه و بودجه (مسعود روغنی زنجانی)، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی (سید علیرضا مرندی)، پست و تلگراف و تلفن (سید محمد غرضی)، جهاد سازندگی(بیژن نامدارزنگنه)، دادگستری (حسن حبیبی)، دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح (محمدحسین جلالی)، راه و ترابری (محمد سعیدی کیا)، سپاه پاسداران (محسن رفیق دوست)، صنایع (غلامرضا شافعی)، صنایع سنگین (بهزاد نبوی)، فرهنگ و آموزش عالی (محمد فرهادی)، فرهنگ و ارشاد اسلامی (سید محمد خاتمی)، کار و امور اجتماعی (ابوالقاسم سرحدی زاده)، کشاورزی (عباسعلی زالی)، کشور (سید علی اکبر محتشمی پور)، مسکن و شهرسازی (سراج الدین کازرونی)، معادن و فلزات (نجمی هاشمی فشارکی)، نفت (غلام رضا آقازاده) و نیرو (محمدتقی بانکی) از مجلس دوم رای اعتماد گرفتند. در ۲۲ شهریور ۱۳۶۷ هم مجلس سوم شورای اسلامی شاهد برگزاری چهارمین جلسه بررسی صلاحیت وزرای کابینه موسوی بود و بعد از بحث و بررسی و شنیدن سخنان مخالفان و موافقان و بیانات نخست وزیر و وزرای کابینه به ۱۸ نفر از وزرای پیشنهادی رای اعتماد داد، اما کاظم اکرمی برای وزارت آموزش و پرورش، عبدالمجید هدایت خواه برای وزرات بازرگانی، عباسعلی زالی برای وزارت جهاد کشاورزی و محسن رفیق دوست برای وزارت سپاه پاسداران رای اعتماد مجلس را کسب نکردند و در ۲۹ شهریور ۱۳۶۷ به ترتیب بجای آنها محمدعلی نجفی (آموزش و پرورش)، عیسی کلانتری (بازرگانی)، غلامرضا فروزش (جهاد کشاورزی) و علی شمخانی (سپاه پاسداران) با رای اعتماد بالایی از طرف نمایندگان مجلس سوم وزیر شدند. اصلاح قانون اساسی و دولت های هاشمی با اصلاح قانون اساسی در ۶ مرداد ۱۳۶۸ پست نخست وزیری حذف و رئیس جمهور رئیس دولت شد. ضمن این که دیگر نیاز نبود که با تغییر مجلس، وزرای کابینه باردیگر رای اعتماد بگیرند. دولت پنجم جمهوری اسلامی به ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در ۲۵ مرداد ۱۳۶۸ تشکیل شد و جلسه بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در مجلس سوم به ریاست مهدی کروبی در ۵ شهریور ۱۳۶۸ شروع شد و بعد از سه روز بحث و بررسی در ۷ شهریور هر ۲۳ وزیر پیشنهادی هاشمی رفسنجانی از آنها از مجلس رای اعتماد گرفتند. اسامی وزرایی که در دولت پنجم از مجلس سوم شورای اسلامی رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: محمدعلی نجفی بعنوان وزیر آموزش و پرورش، علی فلاحیان بعنوان وزیر اطلاعات، محسن نوربخش بعنوان وزیر امور اقتصادی و دارایی، علی اکبر ولایتی بعنوان وزیر امور خارجه، عبدالحسین وهاجی بعنوان وزیر بازرگانی، ایرج فاضل بعنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سید محمد غرضی بعنوان وزیر پست و تلگراف و تلفن، غلامرضا فروزش بعنوان وزیر جهاد سازندگی، محمداسماعیل شوشتری بعنوان وزیر دادگستری، اکبر ترکان بعنوان وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، محمد سعیدی کیا بعنوان وزیر راه و ترابری، محمدهادی نژادحسینیان بعنوان وزیر صنایع سنگین، محمدرضا نعمت زاده بعنوان وزیر صنایع، سید مصطفی معین بعنوان وزیر فرهنگ و آموزش عالی، سید محمد خاتمی بعنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عیسی کلانتری بعنوان وزیر کشاورزی، حسین کمالی بعنوان وزیر کار و امور اجتماعی، عبدالله نوری بعنوان وزیر کشور، سراج الدین کازرونی نیز بعنوان وزیر مسکن و شهرسازی، حسین محلوجی بعنوان وزیر معادن و فلزات، غلامرضا آقازاده بعنوان وزیر نفت و بیژن نامدارزنگنه بعنوان وزیر نیرو. همین طور با تشکیل وزارت تعاون، غلامرضا شافعی در ۱۰ دی ۱۳۷۰ بعنوان وزیر این وزارت خانه از مجلس سوم رای اعتماد گرفت. دولت ششم جمهوری اسلامی و دوم هاشمی رفسنجانی در ۱۲ مرداد ۱۳۷۲ تشکیل شد و در ۲۶ مرداد ۱۳۷۲ نمایندگان چهارمین دوره مجلس شورای اسلامی به ریاست علی اکبر ناطق نوری بعد از ۱۵ ساعت بحث و گفت و گو درباره کابینه پیشنهادی، به ۲۲ نفر از از ۲۳ وزیر پیشنهادی هاشمی رفسنجانی رای اعتماد دادند. محمدعلی نجفی در وزارت آموزش و پرورش، علی فلاحیان در وزارت اطلاعات، علی اکبر ولایتی در وزارت امور خارجه، یحیی آل اسحاق در وزارت بازرگانی، علیرضا مرندی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سید محمد غرضی در وزارت پست و تلگراف و تلفن، غلامرضا شافعی در وزارت تعاون، غلامرضا فروزش در وزارت جهاد سازندگی، اسماعیل شوشتری در وزارت دادگستری، محمد فروزنده در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، اکبر ترکان در وزارت راه و ترابری، محمدرضا نعمت زاده در وزارت صنایع، محمدهادی نژادحسینیان در وزارت صنایع سنگین، محمدرضا هاشمی گلپایگانی در وزارت فرهنگ و آموزش عالی، علی لاریجانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حسین کمالی در وزارت کار و امور اجتماعی، عیسی کلانتری در وزارت کشاورزی، علی محمد بشارتی جهرمی در وزارت کشور، عباس آخوندی در وزارت مسکن و شهرسازی، حسین محلوجی در وزارت معادن و فلزات، غلامرضا آقازاده در وزارت نفت و بیژن نامدارزنگنه در وزارت نیرو وارد کابینه دوم هاشمی رفسنجانی شدند. اما محسن نوربخش که بعنوان وزیر امور اقتصادی و دارایی به مجلس معرفی شده بود موفق به کسب حد نصاب آراء نشد و در ۱۴ مهر ۱۳۷۲ مرتضی محمدخان برای وزارت امور اقتصادی و دارایی از مجلس رای اعتماد گرفت. رای اعتماد آسان به دولت های خاتمی دولت هفتم جمهوری اسلامی به ریاست جمهوری سید محمد خاتمی در ۱۲ مرداد ۱۳۷۶ کار خودرا شروع کرد و در ۲۹ مرداد ۱۳۷۶ کابینه اول خاتمی در مجلس پنجم شورای اسلامی به ریاست علی اکبر ناطق نوری مورد بررسی قرار گرفت و همه وزرای پیشنهادی خاتمی از مجلس شورای اسلامی رای اعتماد گرفتند. در وزارت آموزش و پرورش حسین مظفر، وزارت اطلاعات قربان علی دری نجف آبادی، وزارت امور اقتصادی و دارایی حسین نمازی، وزارت امور خارجه سید کمال خرازی، وزارت بازرگانی محمد شریعتمداری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی محمد فرهادی، وزارت پست و تلگراف و تلفن محمدرضا عارف، وزارت تعاون مرتضی حاجی، وزارت جهاد سازندگی محمد سعیدی کیا، وزارت دادگستری محمداسماعیل شوشتری، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح علی شمخانی، وزارت راه و ترابری محمود حجتی، وزارت صنایع غلامرضا شافعی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی سید مصطفی معین، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سید عطاءالله مهاجرانی، وزارت کار و امور اجتماعی حسین کمالی، وزارت کشاورزی عیسی کلانتری، وزارت کشور عبدالله نوری، وزارت مسکن و شهرسازی علی عبدالعلی زاده، وزارت صنایع و معادن اسحاق جهانگیری، وزارت نفت بیژن نامدارزنگنه و وزارت نیرو حبیب الله بیطرف از مجلس پنجم رای اعتماد گرفتند. دولت هشتم جمهوری اسلامی و دولت دوم سید محمد خاتمی در ۱۲ مرداد ۱۳۸۰ تشکیل و در ۳۱ مرداد ۱۳۸۰ کابینه دوم خاتمی به مجلس ششم شورای اسلامی به ریاست مهدی کروبی ارائه شد و این مجلس هم مثل مجلس قبل به تمامی اعضای کابینه پیشنهادی خاتمی رای اعتماد داد. در رای گیری ۳۱ مرداد ۱۳۸۰ برای آموزش و پرورش مرتضی حاجی، اطلاعات علی یونسی، امور اقتصادی و دارایی طهماسب مظاهری، امور خارجه سید کمال خرازی، بازرگانی محمد شریعتمداری، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مسعود پزشکیان، پست و تلگراف و تلفن سید احمد معتمدی، تعاون علی صوفی، جهاد کشاورزی محمود حجتی، دادگستری محمداسماعیل شوشتری، دفاع و پشیبانی نیروهای مسلح علی شمخانی، راه و ترابری احمد خرم، صنایع و معادن اسحاق جهانگیری، علوم، تحقیقات و فناوری سید مصطفی معین، فرهنگ و ارشاد اسلامی احمد مسجدجامعی، کار و امور اجتماعی سید صفدر حسینی، کشور سید عبدالواحد موسوی لاری، مسکن و شهرسازی علی عبدالعلی زاده، نفت بیژن نامدارزنگنه و نیرو حبیب الله بیطرف از مجلس ششم رای اعتماد گرفتند. همین طور با تشکیل وزارت رفاه و تامین اجتماعی، محمدحسین شریف زادگان در ۲۴ تیر ۱۳۸۳ بعنوان وزیر این وزارت خانه از مجلس هفتم به ریاست غلامعلی حدادعادل رای اعتماد گرفت. سخت گیری به احمدی نژاد دولت نهم جمهوری اسلامی به ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در ۱۲ مرداد ۱۳۸۴ تشکیل شد و بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در ۳۰ مرداد ۱۳۸۴ در مجلس هفتم جمهوری اسلامی به ریاست غلامعلی حدادعادل شروع شد و بعد از چهار روز بحث و بررسی در ۲ شهریور ۱۳۸۴ نمایندگان مجلس به ۱۷ وزیر پیشنهادی احمدی نژاد رای اعتماد دادند اما علی اکبر اشعری، علیرضا علی احمدی، سید مهدی هاشمی و علی سعیدلو بعنوان چهار وزیر پیشنهادی وزارت خانه های آموزش و پرورش، تعاون، رفاه و تامین اجتماعی و نفت نتوانستند رای اعتماد نمایندگان مجلس را کسب کنند. اسامی ۱۷ وزیر پیشنهادی که در ۲ شهریور ۱۳۸۴ از مجلس هفتم رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: وزارت اطلاعات غلامحسین محسنی اژه ای، وزارت امور اقتصادی و دارایی داوود دانش جعفری، وزارت امور خارجه منوچهر متکی، وزارت بازرگانی مسعود میرکاظمی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کامران باقری لنکرانی، وزارت پست و تلگراف و تلفن محمد سلیمانی، وزارت جهاد سازندگی محمدرضا اسکندری، وزارت دادگستری جمال کریمی راد، در وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح مصطفی محمدنجار، وزارت راه و ترابری محمد رحمتی، وزارت صنایع علیرضا طهماسبی، وزارت فرهنگ و آموزش عالی محمدمهدی زاهدی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حسین صفار هرندی، وزارت کار و امور اجتماعی محمد جهرمی، وزارت کشور مصطفی پورمحمدی، وزارت مسکن و شهرسازی علی سعیدی کیا و وزارت نیرو پرویز فتاح بعنوان وزیر شناخته شدند. همین طور محمود فرشیدی برای وزارت آموزش و پرورش، محمد ناظمی اردکانی برای وزارت تعاون، پرویز کاظمی برای وزارت رفاه و تامین اجتماعی در ۱۸ آبان ۱۳۸۴ و کاظم وزیری هامانه برای وزارت نفت در ۲۰ آذر ۱۳۸۴ از مجلس هفتم رای اعتماد گرفتند. دولت دهم جمهوری اسلامی و دوم احمدی نژاد در ۱۲ مرداد ۱۳۸۸ تشکیل شد. جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی از ۸ شهریور ۱۳۸۸ در مجلس هشتم شورای اسلامی به ریاست علی لاریجانی شروع شد و در ۱۲ شهریور ۱۳۸۸ نمایندگان به ۱۸ وزیر پیشنهادی را اعتماد دادند و اما سوسن کشاورز برای وزارت آموزش و پرورش، فاطمه آجرلو برای وزارت رفاه و تامین اجتماعی و محمد علی آبادی برای وزارت نیرو موفق به کسب رای اعتماد نمایندگان مجلس هشتم شورای اسلامی نشدند. اسامی وزرایی که در ۱۲ شهریور ۱۳۸۸ از مجلس هشتم برای حضور در دولت دهم رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات رضا تقی پور، وزارت اطلاعات حیدر مصلحی، وزارت امور خارجه منوچهر متکی، وزارت امور اقتصادی و دارایی سید شمس الدین حسینی، وزارت بازرگانی مهدی غضنفری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مرضیه وحیددستجردی، وزارت تعاون محمد عباسی، وزارت جهاد کشاورزی صادق خلیلیان، وزارت دادگستری مرتضی بختیاری، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح احمد وحیدی، وزارت راه و ترابری حمید بهبهانی، وزارت صنایع و معادن علی اکبر محرابیان، وزرت علوم، تحقیقات و فن آوری کامران دانشجو، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سید محمد حسینی، وزارت کار و امور اجتماعی عبدالرضا شیخ الاسلامی، وزارت کشور مصطفی محمدنجار، وزارت مسکن و شهرسازی علی نیکزاد و وزارت نفت سید مسعود میرکاظمی. همین طور حمیدرضا حاجی بابایی برای وزارت آموزش و پرورش، صادق محصولی برای وزارت رفاه و تامین اجتماعی و مجید نامجو برای وزارت نیرو در ۲۴ آبان ۱۳۸۸ از مجلس هشتم رای اعتماد گرفتند. با تشکیل وزارت خانه های راه و شهرسازی علی نیکزاد در ۵ تیر ۱۳۹۰، صنعت، معدن و تجارت مهدی غضنفری در ۱۲ مرداد ۱۳۹۰ و وزارت ورزش و جوانان محمد عباسی در ۱۲ مرداد ۱۳۹۰ از مجلس رای اعتماد گرفتند. ژنرال های روحانی یادهمین دولت جمهوری اسلامی به ریاست جمهوری حسن روحانی ۱۲ مرداد ۱۳۹۲ تشکیل شد. روحانی در ۱۷ مرداد وزرای پیشنهادی خودرا به جز وزیر علوم، تحقیقات و فناوری برای کسب رای اعتماد به مجلس معرفی نمود و از ۲۱ مرداد ۱۳۹۲ جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در مجلس نهم به ریاست علی لاریجانی شروع شد و در ۲۴ مرداد ۱۳۹۲، ۱۸ وزیر پیشنهادی روحانی از مجلس رای اعتماد گرفتند. اسامی وزرای دولت یازدهم که در ۲۴ مرداد ۱۳۹۲ از مجلس نهم رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات محمود واعظی، وزارت اطلاعات سید محمود علوی، وزارت امور اقتصادی و دارایی علی طیب نیا، وزارت امور خارجه محمدجواد ظریف، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سید حسن قاضی زاده هاشمی، وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی علی ربیعی، وزارت جهاد کشاورزی محمود حجتی، وزارت دادگستری مصطفی پورمحمدی، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح حسین دهقان، وزارت راه و شهرسازی عباس آخوندی، وزارت صنعت، معدن و تجارت محمدرضا نعمت زاده، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی علی جنتی، وزارت کشور عبدالرضا رحمانی فضلی، وزارت نفت بیژن نامدارزنگنه و وزارت نیرو حمید چیت چیان. همین طور رضا فرجی دانا در ۵ آبان ۱۳۹۲ برای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از مجلس نهم رای اعتماد گرفت. دولت دوازدهم جمهوری اسلامی و دوم حسن روحانی در ۱۲ مرداد ۱۳۹۶ تشکیل شد. از ۲۴ مرداد ۱۳۹۶ جلسات بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی روحانی در مجلس دهم به ریاست علی لاریجانی شروع شد و در ۲۹ مرداد ۱۳۹۶، ۱۶ وزیر از ۱۷ وزیر پیشنهادی موفق به کسب رای اعتماد از نمایندگان مجلس شدند و تنها حبیب الله بیطرف بعنوان وزیر پیشنهادی نیرو رای اعتماد نگرفت. اسامی وزرای اسامی وزرای دولت دوازدهم که در ۲۹ مرداد ۱۳۹۶ از مجلس نهم رای اعتماد گرفتند به شرح زیر است: سید محمد بطحایی (آموزش و پرورش)، محمدجواد آذری جهرمی (ارتباطات و فناوری اطلاعات)، سیدمحمود علوی (اطلاعات)، مسعود کرباسیان (اقتصاد)، محمدجواد ظریف (امور خارجه)، سیدحسن قاضی زاده هاشمی (بهداشت، درمان و آموزش پزشکی)، علی ربیعی (تعاون، کار و رفاه اجتماعی)، محمود حجتی (جهاد کشاورزی)، علیرضا آوایی (دادگستری)، امیر حاتمی (دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح)، عباس آخوندی (راه و شهرسازی)، محمد شریعتمداری (صنعت، معدن و تجارت)، سید عباس صالحی (فرهنگ و ارشاد اسلامی)، عبدالرضا رحمانی فضلی (کشور)، بیژن نامدارزنگنه (نفت) و مسعود سلطانی فر (ورزش و جوانان). همین طور رضا اردکانیان در ۷ آبان ۱۳۹۶ بعنوان وزیر نیرو از مجلس دهم رای اعتماد گرفت. 2727
منبع: parlemaniran.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب