رسوایی پاك نشدنی مجلس
به گزارش پارلمان ایران دات کام برنا نوشت: 300 روز پس از شروع مجلس یازدهم، نمایندگان هنوز هیچ تاثیری در زمینه معیشت مردم نداشته اند.
این هفته که تمام شود، سیصد روز است که مجلس یازدهم در ایران مشغول به فعالیت است. مجلسی که بگفته صباغیان، نماینده بافق و مهریز در آن، تک فراکسیونی است و بگفته مسعود پزشکیان، تنها نماینده اصلاح طلب آن، به صورتی تک صدایی در آن حاکم است که حتی نطق کردن هم احتمال تاثیرگذاری ندارد. مجلسی که به نام انقلابی است ولی عملکردش آن چنان بوده که بزرگ ترین حاشیه ساز سیاست ایران در سال ۱۳۹۹ شده و داد قسمتی از بدنه اصولگرایان را هم درآورده است. مجلسی که عملکردش، نه فقط آن چنان که نمایندگانش در دوران تبلیغات می گفتند؛ گرهی از معیشت ملت بازنکرده بلکه با برخی تصمیمات، حتی شاید گره هایی بر آن هم زده باشد. حذف منتقد؛ سنگ اول گر نهد معمار کج... مجلس یازدهم ۷ خرداد ۱۳۹۹ شروع به کار کرد و بلافاصله رویه حذف منتقد را پیش گرفت. غلامرضا تاجگردون در این مجلس هم بعنوان نماینده گچساران انتخاب شده بود ولی برخی نمایندگان اصولگرا با زدن اتهاماتی به او، در نهایت اعتبارنامه او را رد کردند تا حتی تعداد نمایندگان اصلاح طلب مجلس به دو نفر هم نرسد. تاجگردون البته همین روزها هم می گوید که هم قالیباف و معاون قوانین او اعلام نمودند که رویه بررسی اعتبارنامه او غیرقانونی بوده ولی ظاهرا در مجلس انقلابی گوش کسی به این حرف ها بدهکار نیست. مجلس انقلابی، کارگردان فیلم هایی با اختتام باز...
با این وجود نمایندگان ظاهرا به دیگر اتهاماتی که این طرف و آن طرف در مورد فساد در مجلس وجود داشت، هیچ اعتنایی نداشتند. مصطفی میرسلیم بهتان بزرگی مثل دریافت رشوه از طرف نمایندگان مجلس دهم برای رأی منفی به طرح تحقیق و تفحص از شهرداری تهران در سال ۹۷ را بیان کرد اما هیچ کمیته تحقیقی در مجلس برای این مساله برگزار نشد و از آن طرف، مهرداد بذرپاش بگفته الیاس نادران که از نمایندگان استخوان خردکرده مجلس است؛ با گواهی کار جعلی رئیس نهاد ناظر مجلس یعنی دیوان محاسبات شد اما حرف قالیباف این بود که «گذشته ها گذشته است». به همین سادگی! رسوایی پاک نشدنی دناپلاس مجلس یازدهمی ها البته شعارهای دیگری هم دادند و رفتارهای دیگری داشتند. مثلا از این گفتند که در مجالس قبلی چه میزان خرج مسکن و خودروی نمایندگان شد اما تا آمدند، خود درگیر دناپلاس شدند. دناپلاس هایی که گفته شد به همه نمایندگان مجلس به صورت اقساطی داده شده است. برخی البته آنرا پس دادند و یا از پذیرش آن خودداری کردند ولی در روزهایی که صنعت خودرو، با بحران روبرو بود، اقدام نمایندگان مجلس، چیزی نبود جز بی توجهی به افکار عمومی و البته سخنانی که قبل از این گفته بودند. دهن کجی آشکار به پروتکلهای کرونائی به این تناقض ها می توان باز هم اضافه کرد. محمدباقر قالیباف در تعطیلات نوروزی سال ۱۳۹۹ و در شرایطی که نماینده منتخب تهران بود ولی هنوز دوره نمایندگی خودرا شروع نکرده بود؛ یادداشتی نوشت و از مدل چینی برای کنترل کرونا قدردانی نمود. این قسمتی از مقاله اوست با نام ما و جهان پساکرونا: «دخالت مؤثر دولت چین در کنترل شیوع ویروس در آن کشور جلوه های دیگری از دخالت های مثبت و حداکثری دولت ها برای افزایش کارآمدی را نشان داد. کرونا به روشنی ضعف های لیبرال دموکراسی و دولت ناظر غیرمداخله گر را نشان داد.» با این وجود خود او به این حرف هیچ توجهی نکرد. روز پیش از جلسه سران قوا که پروتکلهای بهداشتی آن خاص است، به ICU بیماران کرونائی بیمارستان امام خمینی رفت و وقتی دفتر رئیس جمهور، جلسه را کنسل کرد شکایت هم کرد و به رئیس جمهور کنایه زد که شما شجاع نیستید و دنبال کار مردم نیستید! بدتر از آن اینکه وقتی رهبری تا این حد تاکید داشتند که مقررات کرونائی رعایت شود؛ قالیباف خلاف تمام پروتکلهای کرونا در موج سوم که تشکیل جلسات در اماکن مسقف را ممنوع کرده بود با این استدلال که سقف مجلس بلند است! جلسات مجلس را برگزار کرد. به این مساله البته استقبال های مردمی در سفرهای استانی را هم اضافه کنید که گفته می شد خودجوش است تا متوجه شوید که قالیباف بعنوان رئیس مجلس یازدهم تا چه میزان واقعا به مدل چینی و حتی به سیاستگذاری ایرانی که از طرف رهبر انقلاب تعیین و در قالب مصوبات ستاد کرونا اعلام می شد عمل می کرد. تبلیغ بجای عمل؛ حاشیه بجای متن فارغ از این حواشی، بررسی متن عملکرد مجلس یازدهم هم جالب توجه است. مجلسی که بارها و بارها دولت را متهم کرد به اینکه نسبت به معیشت مردم بی توجه است و کار نمی کند اما ببینیم که خود این مجلس دراین زمینه چه اقداماتی را صورت داده است. شاید بتوان اظهار داشت که مهم ترین قانون دراین زمینه «قانون الزام دولت به پرداخت یارانه کالاهای اساسی» بوده است که مجلس در آن بدون توجه به واقعیت های اقتصادی کشور، مبادرت به افزایش تبلیغاتی یارانه تعدادی از اشخاص کرد اما اساسا متوجه این نکته نبود که دولت اساسا نمی تواند (و نه اینکه نخواهد) که این میزان یارانه را افزایش دهد. در نهایت این مصوبه جز به ایجاد امیدی واهی در بین اقشار مستضعف سودی نداشت. قالیباف هم روی همین موج به تعدادی از مناطق جنوبی تهران رفت و از مردم پرسید یارانه جدید و اضافی را گرفتید یا نه؟ غافل از اینکه دولت در جایی که توان داشته مبادرت به افزایش یارانه محرومان کرده و حتی مورد تقدیر روسای اصولگرای نهادهای حمایتی مثل فتاح که زمانی رئیس کمیته امداد بود و حالا رئیس بنیاد مستضعفان است، قرار گرفته است. مجلس البته مصوبات دیگری در حوزه اقتصادی هم داشت مثل وضع مالیات بر مسکن های خانه خالی که آن هم مبتنی بر واقعیت های اقتصاد ایران نبود چونکه گفته شده اولا اشخاص حقوقی در ایران بیشترین املاک خالی را در اختیار دارند و ثانیا هنوز سامانه های لازم برای شناسایی این خانه ها مهیا نشده است. وقتی مجلس انقلابی به تغییرات خودش در لایحه بودجه رای نمی دهد! نتیجه کار مجلس در مهم ترین قانون معیشتی هر ساله نیز مشخص است. مجلس با اخبار متناقض و عجیب که از کمیسیون تلفیق و صحن بیرون می آمد شوک های روزانه ای به اقتصاد کشور وارد کرد و در نهایت هم در اقدامی عجیب، بعد از تهیه گزارش کمیسیون تلفیق مبادرت به رد کلیات بودجه کرد تا برای هیچ کس مشخص نباشد که آن تغییرات و خبرهای آن به چه منظور بود و این رد کل بودجه به چه منظور. به هر حال وقتی هم کل لایحه باردیگر از جانب دولت اصلاح گردید و به مجلس داده شد و مجلس آنرا تصویب کرد، از شورای نگهبان خبر آمد که این شورا، ۱۲۰ ایراد به بودجه گرفته و این تازه غیر از ۲۰ ایراد و ابهامی است که مجمع تشخیص به بودجه وارد کرد. به اسم رفع تحریم، برای تشدید تحریم فصل دیگری از این عملکرد ۳۰۰ روزه هم در حوزه سیاست خارجی است. مجلس با تصویب قانونی، کوشش کرد خودرا در راه رفع تحریم نشان دهد اما به افکار عمومی پاسخ نداد که اگر واقعا آن قدر که نمایندگان در دوران تبلیغات انتخاباتی مدعی بودند؛ برجام بد بوده است چرا برای بازگشت به آن قانون گذاشتند. در نهایت هم تعیین اولتیماتوم هایی خلاف نظر وزارت خارجه بعنوان مسئول سیاست خارجی کشور موجب شد که دولت با امضای توافقنامه ای هم راهی برای اعمال قانون پیدا کند و هم راهی برای حفظ منافع کشور و عبور از بن بست تولید شده توسط مجلس در سیاست خارجی. شاید خیلی خوب باشد که کسی هم بررسی کند که در ایام بررسی این طرح در مجلس یا اصلا همان روز صبحی که خبر توافقنامه آژانس و نظام به مجلس رسید، چه تغییر و تحولاتی در بازار ارز و به تبع آن ارزاق عمومی صورت گرفت و سهم نمایندگان مجلس و حتی لابی های پنهان بازار ارز در این اقدامات چه بود. و داستان آن سفر پرماجرای روسیه... از سفر روسیه رئیس مجلس هم نگوییم که گفته شد، هشت جلسه دیدار با سفیر روسیه در مجلس برای هماهنگی پروتکلهای آن صورت گرفته ولی در نهایت، نه قالیباف توسط پوتین به حضور پذیرفته شد و نه شان هیات دیپلماتیک ایران که حامل پیام رهبری بودند رعایت شد چونکه مثلا یکی از اعضای هیات برای مدتی هر چند کوتاه در فرودگاه مسکو توقیف شد. یک بام و دو هوا در فضای مجازی گزارش ده ماهه عملکرد مجلس را با رویکرد این نهاد به فضای مجازی به انتها برسانیم. مجلسی ها تا دلشان خواست از توییتر فیلتر شده برای حمله به دولت استفاده کردند اما خود با احضار وزیر ارتباطات به مجلس، از او درباره اینترنت ملی و شبکه ملی اطلاعات بازخواست کردند و در نهایت هم با افزایش درصد سهم دولت از اپراتورها هم تعدادی از نهادهای قراردادی دولت با اپراتورها را متزلزل کردند و هم نشان دادند که با ابزارهایی مثل گران کردن تعرفه اینترنت خارجی، قصد دارند، کاربران را در محیط داخل کشور نگه دارند. جالب تر اینکه این کار با هدف پشتیبانی از نهاد انحصارگرایی مثل صداوسیما انجام شد و مجلس هم برای نخستین بار، مصوب کرد که نظارت بر فضای مجازی حتی در زمینه تولید فیلم هم با صداوسیما باشد. دو تذکر از رهبری در کمتر از ۱۰ ماه مجلسی که در کمتر از ده ماه، فقط دو بار برای رعایت ادب و انصاف در مقابل دولت و رئیس جمهور از رهبر انقلاب آن هم به صراحت تذکر گرفته است، حالا در دهمین ماه فعالیت خود، به نظر کم کم با واقعیت های کشور و محدودیت ها روبرو شده اما هم چنان مدعی است. در وصف مدعی بودن هم همین بس که بدون کوچک ترین کارنامه واقعی برای بهبود وضعیت معیشتی مردم، دولت را در چند ماه پایانی خود متهم می کند که بودجه را چنین و چنان تنظیم کرده غافل از اینکه این بودجه را کمتر از ۵ ماه، حسن روحانی و وزیرانش اجرا خواهند کرد و پس از آن دولت دیگری خواهد آمد و منافع بودجه به آن خواهد رسید و حتی اگر مضراتی هم داشته باشد از لحاظ قانونی آن دولت حق اصلاح وضعیت بودجه را دارد و نیازی به این جنجال ها هم نیست. حیات مجلس البته به همین جنجال ها و ادعاهاست چونکه یک سال پس از آن نطق های آتشین در تبلیغات انتخاباتی، افکار عمومی می پرسد که تکلیف آن همه وعده و وعید برای معیشت ملت چه شد؟ 17۲۷۲۱۵
منبع: parlemaniran.com
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب